هیوسین چیست و چه کاربردی دارد؟

توجه: این مطلب به منظور افزایش آگاهی ارائه شده است و هرگونه تصمیم مربوط به مصرف دارو باید تحت نظر پزشک باشد.

هیوسین ان بوتیل بروماید، یک ترکیب دارویی است که عمدتا به عنوان یک ضد اسپاسم عضلانی عمل می‌کند و در تسکین علائم مختلفی از جمله دل پیچه و کرامپ‌های مرتبط با دستگاه گوارش و مثانه موثر است. این دارو به دلیل توانایی‌اش در کاهش نفخ و درد‌های مرتبط با تشنج عضلات دستگاه گوارش، به ویژه در اختلالات مانند سندرم روده‌ای تحریک‌پذیر، بسیار مفید است.

علاوه بر این، هیوسین ان بوتیل بروماید با شل کردن عضلات صاف دستگاه گوارش و همچنین مجاری ادراری و تناسلی، در مواردی مانند دلپیچه‌های دوران قاعدگی خانم‌ها نیز می‌تواند به طور موثری از آن استفاده شود.

با توجه به اینکه هیوسین ان بوتیل بروماید اثرات متعددی دارد و در درمان علایم مختلف موثر است، این دارو ابزار مهمی در دسته بندی داروهای ضد اسپاسم و تسکین‌دهنده علائم دستگاه گوارش و مثانه محسوب می‌شود.

موارد مصرف هیوسین چیست؟

از جمله کاربردهای مهم هیوسین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• رفع اسپاسم و کرامپ‌های معده، روده، کلیه و مثانه که شامل انقباض و گرفتگی ممتد غیرارادی عضلانی می‌شوند.
• کاهش ناراحتی‌های گوارشی ناشی از سندروم روده تحریک‌پذیر.
• بهبودی دردهای ناشی از سنگ‌های کیسه صفرا و کلیه.
• درمان مثانه تحریک‌پذیر یا اسپاستیک.
• کاهش دردهای دوران قاعدگی خانم‌ها.
• جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ.

توجه داشته باشید که هیوسین ممکن است دارای مصارف دیگری نیز باشد که در این لیست ذکر نشده است. برای اطلاعات بیشتر و مشاوره در مورد استفاده از این دارو، بهتر است با یک متخصص داخلی مشورت کنید.

پیش از مصرف هیوسین

• در صورت بارداری یا شیرده بودن، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
• آقایان با سابقه‌ی مشکلات پروستات، نیاز است که پزشک را مطلع نمایند.
• در صورت داشتن سابقه‌ی هرگونه اختلال گوارشی مانند رفلاکس (ترش کردن)، اسهال، زخم گوارشی یا یبوست شدید، فشار بالا یا سابقه‌ی حمله‌ی قلبی اخیر، باید پزشک خود را آگاه کنید.
• اگر مبتلا به بیماری چشمی گلوکوم (آب سیاه) هستید، استفاده از این دارو ممکن است باعث افزایش فشار چشمی شود، لذا باید احتیاط کنید.
• در صورتی که ضربان قلب شما بیشتر از حد نرمال است یا سابقه‌ی آسیب عصبی دارید، به پزشک اطلاع دهید.
• لیست سایر داروهای مصرفی خود را به پزشک ارائه دهید.
• در مواردی مانند سندرم داون، میاستنی گراویس، و سنین کمتر از ۱۲ یا بیشتر از ۶۵ سال، استفاده از دارو با احتیاط و تحت نظر پزشک الزامی است و خرید دارو بدون نسخه پزشک توصیه نمی‌شود.
• در صورت داشتن سابقه‌ی حساسیت به این دارو یا هر داروی دیگر، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف و دوز مصرفی هیوسین چگونه است؟

هیوسین در بازار ایران به صورت قرص، شیاف و آمپول عرضه می‌شود. اشکال متداول این دارو عبارتند از:

• قرص‌های ۱۰ میلی‌گرمی
• شیاف برای بزرگسالان با غلظت ۱۰ میلی‌گرم
• آمپول با غلظت ۲۰ میلی‌گرم

برای مصرف قرص هیوسین، توصیه می‌شود که با یک لیوان آب و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از وعده غذایی مصرف شود.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که داروهای ضد اسید و ضد اسهال ممکن است باعث کاهش جذب هیوسین شوند، بنابراین بهتر است این داروها را با فاصله حداقل یک ساعت از هم مصرف کنید.

در مورد دوز مصرفی هیوسین، باید توجه داشت که این موضوع بستگی به وضعیت بیمار و توصیه‌های پزشک معالج دارد. اما به طور کلی،

بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:

برای درد و کرامپ شکمی، می‌توانید یک تا دو قرص از هیوسین با غلظت ۱۰ میلی‌گرم را سه تا چهار بار در روز مصرف کنید یا یک آمپول با غلظت ۲۰ میلی‌گرم را به صورت عضلانی یا وریدی آهسته تزریق کنید. در صورت لزوم و توصیه پزشک، می‌توانید نیم ساعت بعد دوز را تکرار کنید.

برای سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، توصیه می‌شود هر روز یک قرص هیوسین با غلظت ۱۰ میلی‌گرم مصرف کنید. اگر لزوم دیده شود، می‌توانید تا دو قرص را چهار بار در روز مصرف کنید. توصیه می‌شود هرگز از دوز توصیه شده توسط پزشک بیشتر مصرف نکنید و همواره به توصیه‌های پزشک خود پایبند باشید.

کودکان ۶ تا ۱۲ سال:

برای درد و کرامپ‌های شکمی، توصیه می‌شود هر قرص هیوسین با غلظت ۱۰ میلی‌گرم را سه بار در روز مصرف کنید.

لطفاً توجه داشته باشید که حداکثر دوز مصرفی هیوسین در منابع مختلف از ۶۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در روز متغیر است. از این رو، پیشنهاد می‌شود همواره با توجه به توصیه‌های پزشک و منابع معتبر، حداکثر دوز مصرفی را رعایت کنید.

توصیه ها و موارد احتیاط در مصرف هیوسین چیست؟

قبل از استفاده از هیوسین، اگر هر گونه حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه مانند آتروپین و غیره داشته باشید، به پزشک خود اطلاع دهید.

هنگامی که قصد مصرف هیوسین را دارید، حتماً با پزشک خود در میان بگذارید اگر:

• مشکلات بینایی دارید، به خصوص گلوکوم زاویه بسته.
• دچار میاستنی گراویس شده‌اید (یک بیماری خود ایمنی که باعث ضعف عضلات اسکلتی می‌شود).
• دارای احتباس ادرار هستید، به ویژه در صورت داشتن مشکلات پروستات.
• مشکلات قلبی مانند آریتمی، تپش قلب، نارسایی قلبی، بیماری‌های عروق کرونری، تنگی دریچه میترال و غیره دارید.
• مشکلات معده و روده‌ها مانند انسداد، عفونت‌ها، رفلاکس معده، زخم‌های گوارشی و غیره دارید.
• فشار خون بالا دارید.
• دچار پرکاری تیروئید هستید.
• دارای بیماری‌های کلیوی یا کبدی هستید.

همچنین، به خاطر اینکه هیوسین ممکن است باعث خواب‌آلودگی و کاهش تاری دید شود، توصیه می‌شود که از رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دید کافی دارد، خودداری کنید.

در مورد مصرف هیوسین در دوره‌های بارداری و شیردهی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

همچنین، توصیه می‌شود که هیوسین در کودکان کمتر از ۶ ماه سن مصرف نشود.

در صورت فراموشی یک دوز از دارو، اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک هستید، لازم نیست دوز فراموش شده را مصرف کنید یا دوز مصرفی خود را دو برابر کنید.

هیوسین چه عوارض جانبی دارد؟

لطفا توجه داشته باشید که عوارض جانبی ممکن است بیشتر از آنچه در اینجا ذکر شده است، مشاهده شود. همچنین، در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی یا علائم آلرژیک شدید، به پزشک مراجعه فوری نمایید.

---

با مصرف هیوسین، ممکن است عوارض جانبی زیر را تجربه کنید:

• خشکی دهان: این یکی از شایع‌ترین عوارض است که ممکن است با مصرف هیوسین رخ دهد.
• یبوست
• گر گرفتگی
• تاری دید به علت گشاد شدن مردمک چشم و افزایش فشار داخل چشم
• سرگیجه
• احتباس ادراری: عدم قابلیت دفع ادرار ممکن است به عنوان یکی از عوارض جانبی مشاهده شود.
• اختلال در تعریق
• افزایش ضربان قلب
• علائم واکنش‌های آلرژیک و آنافیلاکسی مانند کهیر، خارش، قرمزی پوست، راش (دانه‌های پوستی)، تنگی نفس، تورم و غیره

در هر صورت، در صورت بروز عوارض جدید یا شدید، به پزشک خود اطلاع دهید و از راهنمایی و مشاوره او استفاده کنید.

علائم اوردوز با هیوسین چیست؟

لطفا توجه داشته باشید که علائم اوردوز ممکن است بیشتر از آنچه در اینجا ذکر شده است، مشاهده شود. در صورت شک یا تجربه علائم جدی، فوراً با پزشک یا خدمات اورژانس تماس بگیرید.

---

از جمله علائم شایع اوردوز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خواب آلودگی و گیجی شدید
• مشکلات تنفسی
• پوست گرم و خشک
• تغییرات ذهنی و خلقی
• نامنظمی و افزایش ضربان قلب
• تب
• تشنج
• تاری دید و گشادی مردمک‌ها

در صورت بروز هر یک از این علائم یا هر علامت دیگری که نگرانی برانگیز باشد، باید فوراً با پزشک یا خدمات اورژانس تماس بگیرید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو و عوارض جانبی آن، بهتر است با یک متخصص داخلی مشورت کنید.

تداخلات دارویی هیوسین

در زیر فهرستی از داروها و عواملی که ممکن است با هیوسین اختلال ایجاد کنند آمده است:

1. آنتی آریتمی‌ها: از جمله پروکاینامید، کوئینیدین و دیگران.
2. آنتی کولینرژیک‌ها: از جمله آتروپین.
3. داروهای ضد افسردگی، به ویژه داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای مانند آمی‌تریپتیلین.
4. سایر داروهای ضد اسپاسم مانند کلیدینیوم-سی و دی سیکلومین.
5. ضد اسیدها.
6. داروهای ضد پارکینسون مانند لوودوپا.
7. کورتیکواستروئیدها.
8. آنتی هیستامین‌ها: از جمله سیتریزین، دیفن هیدرامین و لوراتادین.
9. داروهای مهارکننده مونوآمین اُکسیداز (MOA).
10. پتاسیم کلراید.
11. داروهای خواب‌آور مانند زولپیدم، لورازپام و کلونازپام.
12. مصرف الکل و ماریجوانا.

افراد آسیب‌پذیر

ممکن است کودکان به عوارض قرص هیوسین حساس باشند. علائمی از این حساسیت شامل بی‌قراری، هیجان غیر عادی، عصبی شدن، احساس گرمای غیر طبیعی و گرگرفتگی صورت می‌شود. استفاده از این دارو در هوای گرم ممکن است به افزایش سریع دمای بدن و بروز عوارض جانبی جدی منجر شود، به‌خصوص در نوزادان و کودکانی که به اسپاسم مداوم یا آسیب مغزی مبتلا هستند.

سالمندان نیز به اثرات هیوسین حساس هستند و ممکن است با عوارضی همچون یبوست، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، گلو، بینی و پوست، از دست دادن حافظه، بی‌قراری، عصبی شدن و هیجان غیر عادی مواجه شوند. همچنین، درد چشم نیز ممکن است رخ دهد که نشانه‌ای از گلوکوم باشد.

زنان باردار باید از هیوسین تحت نظر پزشک و تنها در شرایط خاص استفاده کنند. بنابراین، بهتر است در مورد مزایا و عوارض استفاده از قرص هیوسین در دوران بارداری با پزشک مشورت کنید.

اطلاعات کافی در مورد ترشح هیوسین به داخل شیر مادر وجود ندارد، بنابراین توصیه می‌شود هرگز بدون مشورت با پزشک از هیوسین در شیردهی استفاده نکنید.